158 lat temu miał miejsce zamach na Abrahama Lincolna

Do zamachu doszło zaledwie kilka dni po tym, jak generał Robert E. Lee i jego Armia Północnej Wirginii poddali się siłom Unii dowodzonym przez generała Ulyssesa S. Granta, co oznaczało koniec amerykańskiej wojny domowej. Zamach wywarł ogromny wpływ na naród, a poszukiwania Bootha i jego wspólników stały się największą obławą w ówczesnej historii Ameryki.
Znany aktor pochodzący z rodziny aktorskiej, John Wilkes Booth, dokonał zamachu na Abrahama Lincolna 14 kwietnia 1865 roku. Jego ojciec, Junius Brutus Booth, i brat, Edwin Booth, również byli znani jako wybitni aktorzy. John Wilkes Booth miał dobrą reputację jako aktor ze względu na swój urok, atletyzm i dobry wygląd.

John Wilkes Booth dorastał w Maryland, ale jako aktor zyskał popularność w Richmond w Wirginii, gdzie identyfikował się jako południowiec. Był gorącym zwolennikiem systemu niewolniczego i żywił nienawiść do abolicjonistów oraz samego Lincolna. W marcu 1865 roku wraz z innymi spiskowcami w Waszyngtonie planował porwanie Lincolna, jednak ich próba zakończyła się fiaskiem.

John Wilkes Booth, zabójca Abrahama Lincolna, przedarł się do prywatnej loży w Ford's Theatre, gdzie prezydent Lincoln, jego żona i inni goście oglądali sztukę. Loża prezydencka była słabo strzeżona, więc Booth bez przeszkód dostał się do niej i zamknął drzwi od zewnątrz. Czekał na odpowiedni moment w sztuce, kiedy miał być wielki śmiech, po czym wtargnął do środka przez drzwi wewnętrzne. Strzelił Lincolnowi raz w tył głowy z derringera kalibru .44, ugodził nożem oficera Unii Majora Henry’ego Rathbone’a w ramię i skoczył z loży na scenę poniżej, łamiąc mu lewą nogę. Booth miał wykrzyknąć „Sic semper tyrannis” lub „Południe jest pomszczone!” zanim zniknął przez drzwi z boku sceny, gdzie czekał na niego jego koń.

Po zamachu Lincoln został natychmiast udzielony pomocy medycznej przez lekarzy znajdujących się na widowni. Jednak ze względu na poważność jego stanu, nie mógł zostać przetransportowany daleko i został przewieziony do pobliskiego domu, gdzie spędził swoje ostatnie chwile. Niestety, lekarze nie byli w stanie uratować jego życia i prezydent zmarł następnego dnia rano. Mary Todd Lincoln była oszołomiona bólem po stracie męża. Gdy Lincoln zmarł, sekretarz wojny Edwin M. Stanton powiedział słynne słowa: „Teraz należy już do historii”.

Booth i Herold zostali ostatecznie namierzeni, a Booth został zastrzelony przez oddziały federalne, kończąc tym samym pościg. Ośmiu spiskowców zostało osądzonych za zabójstwo Lincolna. Czterech uznano za winnych i powieszono, trzech otrzymało wyroki dożywocia, a jeden skazany został na sześć lat pozbawienia wolności. Jednego ze spiskowców, który uciekł z kraju, udało się później schwytać i osądzić, ale jego sprawa została oddalona.